Hoe vaak hebben we niet gemerkt hoe het voertuig achter ons ons verblindt? Als we de spiegels van onze auto goed hebben geregeld, is het ons zeker meer dan eens overkomen. Tot een paar jaar geleden konden we het alleen oplossen door de spiegel te bewegen of geduld te hebben. Echter, met een elektrochrome achteruitkijkspiegel we kunnen die ongemakken vergeten.
Sinds enkele jaren zijn veel voertuigen uitgerust met een type elektrochrome achteruitkijkspiegel. Op deze manier wordt de spiegel automatisch donker en worden we niet verblind door andere bestuurders. Maar, hoe werkt het?
Hoe werkt een elektrochrome achteruitkijkspiegel?
Kortom, een elektrochrome achteruitkijkspiegel is een normale spiegel met meerdere vellen ervoor. Het verduisterende effect wordt geproduceerd dankzij drie lagen waaronder een door elektriciteit veroorzaakte chemische reactie plaatsvindt:
- elektrochrome coating: wordt donkerder wanneer het positieve ionen ontvangt
- tegenelektrode laag: waarin de ionen worden opgeslagen die naar de elektrochrome laag gaan
- geleidende laag: wordt gevormd door een elektrolytische oplossing en laat ionen door. Het is de vloeistof die je ziet in het beeld van een kapotte elektrochrome spiegel (hierboven). Aan deze lagen moeten we andere lagen toevoegen om elektriciteit te geleiden en een andere beschermende.
Hoe de lagen op elkaar inwerken
De sleutel tot de werking van deze drie lagen is dat: de elektrochrome laag kan worden verminderd;. Een term die in de chemie betekent dat: zijn moleculen kunnen elektronen opnemen. Dit wordt bereikt het leveren van een kleine vergoeding elektrisch.
Door dit te doen, het materiaal is negatief geladen, waardoor de aantrekking van positieve ionen van de tegenelektrodelaag. Het resultaat is dat de elektrochrome laag verandert en ook de reactie op licht verandert. In dit geval wordt het verduisterd om minder licht door te laten.
Het glas blijft donker totdat er een is gemaakt tegenstroom die de elektronen verwijdert en de positieve ionen terugkeren naar de tegenelektrodelaag.
Hoe lichtsensoren werken
Om te weten wanneer deze stroom moet worden gegenereerd, deze achteruitkijkspiegel heeft twee lichtsensoren, een voor en een achter:
- voorste sensor omgevingslicht detecteren en verduistert de spiegel afhankelijk van of het dag of nacht is
- De tweede sensor, die naar achteren wijst, detecteert of een lichtbron raakt op de achteruitkijkspiegel, waardoor de spiegel wordt verduisterd en verblinding wordt voorkomen.
Deze sensoren kunnen niet alleen detecteren of er licht is, maar ook: ze kunnen meten hoeveel helderheid er is en het verzenden van een uitgangssignaal dat equivalent is aan de gedetecteerde helderheid. Om het te kunnen doen Het heeft een foto-elektrische transducer dat licht omzetten in stroom elektrisch.
Deze transducers worden ook gebruikt in fotocamera's (zoals mobiele telefoons). Dankzij dit kan de automatische modus weten hoeveel licht er is en de juiste parameters kiezen om de foto te maken. Een ander voorbeeld uit de autowereld zijn sensoren voor sommige soorten adaptieve verlichting. Dankzij hen kunnen ze het licht automatisch aandoen als het donker wordt.
Je kunt in ieder geval altijd kiezen voor een conventionele spiegel die: antiverblindingssysteem door middel van een hendel.
Elektrochrome spiegels zijn veiligheidsuitrusting
We kunnen de elektrochrome achteruitkijkspiegel vinden zowel in de zijspiegels als in de binnenspiegel, een veel voorkomend element in de voertuigen van vandaag.
Zo hoeven we ons geen zorgen te maken dat we verblind worden door andere voertuigen. Verder, op deze manier we zullen veiliger circuleren omdat het onze zichtbaarheid niet vermindert en we ons niet bewust hoeven te zijn van het proberen het vervelende licht van andere voertuigen te vermijden.