Laten we de beste Ferrari in de geschiedenis, de beste foto's van de typische Italiaanse sportwagens. De geschiedenis van het merk Cavallino rampante dateert uit 1929, toen Enzo Ferrari zijn eigen raceteam oprichtte. De eerste straatauto arriveerde echter pas in 1947, een tijdperk waarin Ferrari voor het publiek werd geopend om zijn sportieve avonturen te financieren.
Sindsdien betekent het merk Ferrari Italië, een unie die moeilijk te scheiden is, ook al is het niet de enige fabrikant die in het land van de laars is gevestigd. Laten we kennismaken, neem een kijkje op haar top 10 modellen in de loop van zijn geschiedenis, een fase waarin enkele van de referentie-supercars werden gecreëerd en die tot op de dag van vandaag een technologische referentie blijven bij elk van de nieuwe lanceringen.
Ferrari 125-S 1947
Waarschijnlijk een onbekende auto, maar ook de belangrijkste in de geschiedenis van Ferrari, de 125-S. Is hij eerste auto van de fabrikant, de eerste auto met het embleem van Ferrari. Na een veelbelovende carrière in de competitie ging Enzo Ferrari in 1947 de straat op met dit model, een auto die niet zonder fouten debuteerde. na opnieuw proberen liep tot 13 keer en won er 6.
Van de Ferrari 125-S werden ze gebouwd, zeggen de cijfers, slechts twee eenheden en geen van hen bestaat meer (degene die je in de afbeelding ziet is een replica). Onder de motorkap lag een motor. Zeer lage cilinderinhoud V12, slechts 1.5 liter, voornamelijk ontworpen door Gioacchino Colombino. Zo ontstond een merk en een reputatie die straatauto's zag als een levendige weerspiegeling van de concurrentie, vaak geïnspireerd door de modellen die op het circuit prijkten.
Ferrari 250 TR Testa Rossa 1957
Een van de beste Ferrari's in de geschiedenis, of op zijn minst een van de meest begeerde, de 250 TR Testa Rossa. Enkele van de weinige bestaande eenheden zijn verkocht voor meer dan 30 miljoen dollar. Het was een evolutie van de 500 TRC, maar hij werd krachtiger en behield de uitstekende dynamiek waarop de TRC kon bogen.
Het dankt zijn naam aan de rood geverfde kleppendeksel, die in het Italiaans de beroemde Testa Rossa-naam die jaren later zou terugkeren in een meer officiële vorm. Onder de motorkap lag een motor. 12 liter V3.0 afgeleid van de 250 Gran Turismo, maar sterk gewijzigd. Hij heeft de eer de winnaar te zijn van het wereldkampioenschap constructeurs in 1958.
Ferrari 250 GTO 1962
De Ferrari 250 GTO is een van de meest bewonderde en mooiste Ferrari's in zijn geschiedenis. Net als de 250 TR zijn er maar weinig eenheden en ze kosten miljoenen dollars, wat het moeilijk maakt om er een te bemachtigen. Eigenlijk deze GT met motor 12 pk sterke 3.0-liter V300 het is een kunstwerk dat is vervallen tot speculatie.
De bedoeling was niemand minder dan een auto te creëren die in staat is om versla de Jaguar E-Type, en het ontwerp en de constructie werden uitgevoerd door Scaglietti. Er zijn verschillende versies en carrosserieën, maar een van de meest bewonderde is die met een Berlinetta-carrosserie van het fastback-type. Precies één van die exemplaren brak records op een veiling, een 250 GTO Berlinetta waarvoor bijna 30 miljoen euro werd betaald.
Dino 206GT 1967
In de geschiedenis van Ferrari maak je waarschijnlijk kennis met de Dino 206 GT als het zwarte schaap. Het was een Ferrari die droeg dat embleem niet, maar die van Dino, een eerbetoon aan de in 1956 overleden zoon van Enzo Ferrari. Andere eerdere modellen droegen die naam al. Het merk moest de productie verhogen en tegelijkertijd de kosten verlagen, dat wil zeggen meer geld verdienen, enzovoort de access ferrari was geboren.
De Dino 206 GT was de eerste in een reeks Dino's die in de loop van de tijd zou evolueren. De eerste daarvan, de 206 GT, had een vrij kleine motor onder de motorkap die geproduceerd zou worden door Fiat, dat ook zijn Dino-gamma had. Was een 6 pk sterke 2.0-liter V180, maar met een snelheid van meer dan 235 km/u. De 246 GT was enige tijd later wat krachtiger en sneller. Ongetwijfeld een van de meest originele en merkwaardige Ferrari's in zijn geschiedenis.
Ferrari 365 GTB4 Daytona 1968
Hoewel het nooit officieel Daytona heette, dankt de Ferrari 365 GTB4 zijn naam aan de overwinningen van het merk in de legendarische race. De Daytona was de jetset-auto van de late jaren 60, een auto die leefde in de Dolce Vita langs de blauwe kust, en een van de meest opvallende Ferrari's met motor voorin in zijn geschiedenis. De scherpe voorkant met geïntegreerde verlichting in de grill of de val van de achterkant maken het een van de steigerende paarden mooiste.
Het was de laatste V12 vóór Fiat's intrede in het merk, ontworpen door Pininfarina en opgevat als een hoogvliegende GT. Onder de zeer lange motorkap was een bijna 12-liter V4.4-motor afgeleid van de 275 GTB4, maar verfijnd om te leveren 352-paarden. Deze sportwagen met een snelheid van 280 km/u had ook een cabrioletversie. In totaal 1.284 berlinetta-modellen en slechts 122 spiders.
Ferrari 288 GTO 1984
Een model met de naam GTO keert terug naar de straat, wat het begin zou zijn van een tijdperk van hightech supercars dat nog steeds bestaat. 272 units ze werden gebouwd van een van de grofste Ferrari's met turbocompressor in de geschiedenis. Het werd nooit officieel de 288 genoemd, gewoon GTO, maar dat verwijst naar een motor die toen de maatstaf was voor prestaties.
Het tijdperk begon waarin voordat de auto's waren gebouwd ze al waren verkocht. Boxy van vorm en met overal extra koplampen, had de GTO een veelvoud aan composiet carrosseriepanelen. De motor was een 8-liter twin-turbo V2.8, in staat om te genereren 400-paarden en 305 km/u bereiken. Het werd alleen in het rood verkocht en de prijs is tegenwoordig erg hoog.
Ferrari Testarossa 1984
Als er een auto was die enorm kon dragen koelribben aan de zijkant dat was de Ferrari Testarossa. Een naam keerde, nu officieel, terug naar de geweldige sportwagen met een 12-cilindermotor in het assortiment. De brede, platte achterkant was ook een van zijn kenmerken, een auto met de glamour van de Miami-nachten in het midden van de jaren 80.
Centraal gemonteerd was de 12-cilinder boxermotor, een configuratie die voor het eerst op een straatauto zou worden gemonteerd. 4.9 liter was zijn cilinderinhoud en 390-paarden zijn potentie. Zijn slanke en aerodynamische vormen katapulteerden deze superluxe sportwagen tot 290 km/u. Hij werd wereldberoemd omdat hij een van de hoofdrolspelers van Vice in Miami.
Ferrari-F40 1987
De jaren tachtig waren productief voor Ferrari, dat nieuwe modellen lanceerde en de mogelijkheid kreeg om twee authentieke supercars op straat te brengen. De Ferrari F8 is er een van, en waarschijnlijk de Meest bewonderde Ferrari aller tijden. Gebaseerd op de technologie die in de Formule 1 wordt gebruikt, is het een van de meest gewilde en grove supercars in de geschiedenis van de autosport.
Aerodynamica werd nu een ontwerpelement, het integreren van een achterspoiler van grote afmetingen in een behuizing van composietmateriaal. Er werd gezocht naar eenvoud en lichtheid, maar ook naar kracht en prestaties. jouw motor 8-liter V2.9 had twee turbo's. wat hem een potentie gaf van 478-paarden. Er waren geen zorgvuldige details of coatings, het was een draaiende machine, zozeer zelfs dat hij in 0 seconden van 100 naar 4,1 km/u kon accelereren en 324 km/u kon bereiken.
Ferrari-F50 1995
De jaren negentig lieten ons een flink aantal nieuwigheden na, waaronder de nieuwe generatie sportwagens die opviel met de 90. Maar het leverde ons ook de F355 op. Het ging verder met de bedoelingen die kenmerkend waren voor de 50 GTO en F288, een auto afgeleid van Formule 1, een hoogvliegende supercar en een raadselachtige prijs. Nu was het verfijnder en gingen we terug naar de Miami-avonden die Testarossa opriepen.
De glamour liet een aerodynamisch werk niet buiten beschouwing dat de spoiler geïntegreerd hield, maar nu zegende de hele set meer ronde vormen, meer in lijn met de nieuwe Ferrari. De supercar van Cavallino rampante heb er weer een gebruikt mechanische atmosferische V12, dit keer 4.7 liter rechtstreeks afkomstig uit de F1. 520-paarden zij waren verantwoordelijk voor het katapulteren van dit vierwielige monster met een snelheid van 4 mph.
Ferrari-Enzo 2002
Zijn tijd vooruit, luidde een nieuw tijdperk in bij Ferrari. Dit is hoe de Ferrari Enzo werd geboren, een model dat de getuige van de vorige drie oppikte en de nieuwe Ferrari-supercar werd. Opnieuw werd de Formule 1 gebruikt als showcase, dit keer in een auto met een scherpere esthetiek. Het verloor de geïntegreerde achterspoiler en maakte plaats voor de actieve aerodynamica. Er kwamen ook verticaal openende deuren.
De Enzo was een eerbetoon aan de oprichter van het merk, een eerbetoon dat werd afgerekend met een motor 12 pk sterke 6.0-liter V660 van kracht De 399 eenheden die werden gebouwd, werden overgelaten aan de elektronica, en voor het eerst in een Ferrari van deze kenmerken was er een mens-machine interface. Dankzij de uitgebreide aerodynamica kon hij in 0 seconden van 100 naar 3,6 km/u accelereren, met een snelheid van meer dan 350 km/u.
Ferrari-foto's
Na het bekijken van de beste modellen in zijn geschiedenis, laten we je nu achter met de ferrari-foto's, de mooiste afbeeldingen van de Italiaanse fabrikant.
