Onlangs werd de autowereld opgeschrikt door de verbod op de verkoop van reserveonderdelen tussen particulieren, waarbij bij koninklijk besluit wordt vereist dat deze activiteit uitsluitend plaatsvindt in een erkend verwerkingscentrum voor voertuigen op het einde van hun gebruiksduur (KAT), wat altijd sloop werd genoemd.
Nu dat in Actualidad Motor we hebben het kunnen zien en analyseren Koninklijk besluit 20 / 2017 we kunnen ons specifieke standpunt inbrengen en beoordelen in hoeverre het verbod op de verkoop van reserveonderdelen tussen individuen reëel en gerechtvaardigd is.
De wet en de reserveonderdelen
Het eerste dat me opvalt aan dit koninklijk besluit is dat: het doel is altijd ecologisch, iets wat de laatste jaren zo in de mode is in alle overheidsuitingen van de laatste jaren, maar waarvan de toepassing in de echte wereld altijd meer dan discutabel is.
De eerste artikelen van Koninklijk Besluit 20/2017 zijn niet interessant voor de bestuurder. Ze gaan vooral over definities verzameld uit eerdere wetten en van verschillende verplichtingen van verantwoordelijkheid en ecologische constructie voor de fabrikanten die trouwens opnieuw worden herhaald. In beide gevallen kan worden gezegd dat het "fill to bulk" is en de tekst bijna onleesbaar maakt.
Ik ben in geen geval van plan om de capaciteit van de regering van Spanje om nieuwe wetten op te stellen en goed te keuren te bespreken, maar er zijn: sommige dingen die al geruime tijd door Europese wetten zijn geregeld en waar fabrikanten al jaren aan voldoen. Ik verwijs in het bijzonder naar artikel 4 over de verplichtingen inzake afvalpreventie en het in de handel brengen van voertuigen.
Wat te doen met een auto aan het einde van zijn levensduur?
In het geval van Koninklijk Besluit 20/2017 moeten bestuurders en gebruikers die van hun auto af willen, beginnen met het lezen van artikel 5 over de verplichtingen met betrekking tot het afleveren en ophalen van voertuigen voor behandeling. Dit artikel verplicht de eigenaar van een voertuig die erover wil beschikken om het rechtstreeks of via een ontvangstvoorziening af te leveren bij een CAT.
Dit artikel specificeert de fooi van deze levering, zolang onder andere geen [het voertuig] heeft geen eerdere bewerking ondergaan om onderdelen of componenten te demonteren. Hieruit kan ik begrijpen dat als we een onderdeel hebben gedemonteerd, we geen recht meer hebben op een gratis borg van de auto in de CAT, maar ik begrijp op geen enkel moment het expliciete verbod om enig onderdeel te verwijderen. Daarnaast rijst een vraag die duizenden gebruikers zal bezighouden die op korte of middellange termijn van hun auto af willen: wat gebeurt er als we de auto naar een CAT brengen zonder een onderdeel dat eraf is gevallen als gevolg van een ongeval, bijvoorbeeld een bumper, wordt de bezorging niet meer gratis, gaan ze ons beschuldigen van het illegaal verkopen van gebruikte onderdelen?
Het is in ieder geval belangrijk om te weten dat wanneer we een voertuig afleveren aan een CAT of aan een economische agent die gemachtigd is om voertuigen in ontvangst te nemen, bijvoorbeeld een dealer, zij verplicht zijn om een bewijs van vernietiging dat ontslaat ons van elke toekomstige verantwoordelijkheid, aangezien het de CAT zelf is die de verplichting heeft om het voertuig binnen een termijn van 30 dagen te vernietigen en het uit de bestanden van de Algemene Directie Verkeer te verwijderen.
Wie kan gebruikte onderdelen verkopen?
In artikel 7 over de behandelfaciliteiten en operaties, in sectie 3.a, specificeert dat: de katten ze scheiden de onderdelen en componenten die kunnen worden klaargemaakt voor hergebruik en zullen ze op de markt brengen als gebruikte of tweedehands onderdelen, in overeenstemming met de voorschriften inzake industriële veiligheid, die verondersteld wordt een minimumgarantie te geven aan consumenten die, om welke reden dan ook, op zoek zijn naar een bepaald onderdeel op de tweedehandsmarkt, maar ook niets aanbiedt dat niet al in Spanje gereguleerd is.
De controverse komt direct nadat het koninklijk besluit op hetzelfde punt zegt dat: De extractie van onderdelen en componenten voor hun voorbereiding voor hergebruik en commercialisering kan alleen worden uitgevoerd in een CAT, en altijd van voertuigen die eerder zijn verwijderd uit het Voertuigregister van de Algemene Directie Verkeer. Dit is al een andere zaak en de interpretatie ervan kan gevarieerd en zelfs tegenstrijdig zijn, gezien de vreemde bewoordingen van de tekst en de koppigheid van de staat in het "spreken" zoals in de tijd van de katholieke vorsten.
terug met de wet
Als de tekst correct is geschreven, wat om die reden niet gemakkelijk te begrijpen is, en er nergens een komma ontbreekt, of in ieder geval waar ik het zou plaatsen, kunnen we dat allemaal begrijpen we kunnen een stuk eruit halen zolang we geen voorbereidingsproces gaan uitvoeren. Met andere woorden, als we een onderdeel van een auto verwijderen aan het einde van zijn levensduur om het in een ander voertuig te installeren zonder dat enige aanpassing nodig is, overtreden we de wet niet, toch? En schoonmaken, is het een transformatie? Het is dat er te veel dingen in de lucht hangen, maar het is wat zowel de rijkdom van het Castiliaans heeft als de toepassing van het beroemde gezegde dat "de wet maakte, de val maakte".
In ieder geval, naast de grammaticale overwegingen die de betekenis van een zin volledig kunnen veranderen, is het doel dat dit koninklijk besluit werkelijk nastreeft, naast het reeds bekende en repetitieve milieubesluit, de verkoop van reserveonderdelen tussen particulieren verbieden; en deze activiteit te beperken tot de CAT's, die de grote begunstigden zijn.
De wet versus de echte wereld
Dit koninklijk besluit botst met de realiteit dat velen van ons die een oude auto hebben, zichzelf elke keer vinden dat we een onderdeel nodig hebben. Er zijn tal van reserveonderdelen die niet langer via het officiële netwerk worden gedistribueerd van een merk of dat ze niet beschikbaar zijn in de CAT of, als ze dat wel zijn, tegen een exorbitante prijs zijn, zoals het mij bijvoorbeeld overkomt met een reserveonderdeel voor mijn fiat barchetta van 1997.
Met dit nieuwe koninklijk besluit zit mijn hoofd vol met vragen, en het is dat als ik een onderdeel nodig heb, het officiële netwerk het niet aan mij levert, het niet beschikbaar is in de CAT, de internetpagina's die het mij aanbieden doen dus tegen een schandalige prijs en ik kan het niet van een particulier kopen, wat moet ik doen? Hoe leg ik het uit aan de ITV-technicus? Moet ik de auto naar CAT brengen om zaken te kunnen doen? Ik stel me voor dat er altijd een onderdeel in het buitenland zal worden gekocht dat niet aan deze stomme regel is onderworpen.
Er is ook een detail dat ik in het begin noemde en dat gebaseerd is op het veronderstelde ecologische en ecologische doel van dit koninklijk besluit. Als ik bijvoorbeeld een hoofdsteun aan een vriend verkoop, vervuil ik dan iets?
Doel van het verbod
Ik stel me voor, en dit is mijn gok, dat het uiteindelijke doel van deze publicatie van de Staatscourant is om rechtstreeks ten goede te komen aan de CAT's, maar we moeten ook bedenken dat dit een verhoging van de belastinginning zoals btw of bedrijven, iets waarvan ik me ook wil voorstellen dat het een positief effect moet hebben op alle burgers. Ik weet het niet, maar de tijd zal het leren...