Rijden met handgeschakelde versnellingsbak: 5 (+1) typische fouten die storingen veroorzaken

In Europa zijn we erg gewend aan autorijden auto's met handmatig schakelen. Dit betekent echter niet dat alle bestuurders weten hoe ze de handgeschakelde versnellingsbak van hun auto correct moeten gebruiken. Daarnaast zijn de fouten die worden gewaardeerd veel voorkomend; dat wil zeggen, verschillende bestuurders maken vaak dezelfde fouten.

Wanneer ik kan, probeer ik zelf te rijden. Ik hou van autorijden en ben rustiger. Daarnaast herken ik dat de reis mij ook leuker maakt. Maar logischerwijs reis ik ook vaak met familie of vrienden op de passagiersstoel. Dit is waar die Rijfouten die storingen kunnen veroorzaken in de handgeschakelde versnellingsbak.

Verre van dat ik een perfect geschenk ben, noch de beste chauffeur ter wereld. Mocht ik willen! Ik weet zeker dat ik ook rijfouten maak. Maar ik veronderstel dat als je iets zo leuk vindt en bepaalde kennis hebt, het ertoe leidt dat je meer aandacht besteedt aan die details als je op de passagiersstoel zit. Dit zijn de vijf (+ 1) meest voorkomende fouten die ik vanaf de passagiersstoel heb gezien en problemen met de aandrijflijn kan veroorzaken.

Leg je hand op de versnellingspook

De eerste vrij veel voorkomende fout is om uw hand constant op de versnellingspook te laten rusten. Bijna alsof het een element was om de hand te laten rusten en een groot deel van het gewicht van de rechterarm. Nou nee, dat is een slechte gewoonte. versnellingspook Het mag alleen worden aangeraakt bij het overschakelen van de ene versnelling naar de andere.

De rest van de tijd moet de hand (beide handen) aan het stuur zitten. En doordat we beide handen aan het stuur hebben, kunnen we sneller en nauwkeuriger reageren op een onvoorziene gebeurtenis. Bijvoorbeeld als we moeten uitwijken om een ​​ongeval te vermijden of als we iemand moeten overrijden.

Draag je hand aan de hendel (hoewel we geen kracht uitoefenen) veroorzaakt voortijdige slijtage aan de interne onderdelen van de versnellingsbak. Voor een keer dat we de hand ondersteunen, gebeurt er niets, maar als we die slechte gewoonte hebben en elke dag zo rijden, zullen we op de lange termijn problemen veroorzaken. De binnenstangen zullen verslijten, net zoals de synchronisatoren licht zullen worden belast. Beetje bij beetje zullen we gaten en slijtage veroorzaken die met dat simpele gebaar kunnen worden vermeden.

Linkervoet licht rustend op de koppeling

Zeer vergelijkbaar met het vorige gedeelte, maar in dit geval met de linkervoet. Het komt veel voor bij veel chauffeurs zet je linkervoet op het koppelingspedaal. Vooral in de stad. Het is niet zo dat ze in het midden van de koppeling zitten, maar dat ze hun voet net boven het pedaal hebben en de zool van de schoen erop laten rusten.

Ik veronderstel dat onervaren chauffeurs een groter gevoel van vertrouwen kunnen geven om te voorkomen dat de motor afslaat of dat ze denken dat ze sneller zullen zijn als ze moeten schakelen. Dit wordt op den duur een een slechte manie en het is te zien dat chauffeurs met meer dan tien jaar rijervaring deze fout blijven maken.

Dit is om twee redenen een rijfout. De eerste en meest voor de hand liggende is dat we veel oncomfortabeler rijden, omdat we onze voet en been in een geforceerde houding dragen. Logischerwijs zullen we eerder moe worden en het kan onze stress verhogen. Maar op mechanisch vlak is het probleem dat we met die lichte druk op het pedaal we zijn het verminderen van de inschakelkracht van de koppeling tegen het vliegwiel (er zijn twee mechanische delen).

Met dit gebaar creëren we een kleine uitglijden tussen twee stukken die gekoppeld moeten worden; de eerder genoemde koppeling en vliegwiel. Het is minimale slijtage en op korte termijn van weinig belang, maar het zal ongetwijfeld de levensduur van de koppeling aanzienlijk verkorten. En we weten al dat het vervangen van een koppeling geen goedkope ingreep is...

Markeer de geleiding van de versnellingspook niet bij het schakelen

Een andere rijfout bij handgeschakelde auto's is het niet correct markeren van het schakelen. Als we van de ene versnelling naar de andere gaan we moeten de manoeuvre soepel uitvoeren. Als we naar een hogere versnelling willen, bijvoorbeeld van de vierde naar de vijfde, moeten we stoppen met soepel accelereren, het koppelingspedaal heel soepel intrappen en van de ene versnelling naar de andere springen.

Het is belangrijk dat we de wijziging goed markeren en laten we de hendel helpen. Er zijn mensen die deze handeling met enige abruptheid uitvoeren en bovendien de knop diagonaal indrukken. Dit veroorzaakt slijtage en we kunnen per ongeluk een versnelling inschakelen die niet de gewenste is. Het juiste is om de hendel goed te geleiden.

Verdergaand met het voorbeeld van de vierde naar de vijfde versnelling, moeten we het in drie stappen doen. Eerst moeten we de transmissie uit de vierde versnelling halen door naar voren te duwen, dan naar rechts verplaatsen en tenslotte weer naar voren duwen om de vijfde versnelling in te schakelen. Dit alles, zoals ik al zei, zonder haast en met soepelheid in de besturing.

Belangrijker nog is in de kortingen. Als we het abrupt en onzorgvuldig doen, kunnen we drie versnellingen terugbrengen in plaats van één. We plaatsen onszelf in een situatie. We rijden sportief, we zitten in de vijfde versnelling en we moeten terug naar de vierde. Als we de wijziging niet correct doorvoeren we kunnen in de war raken en van de vijfde naar de tweede gaan.

We zullen creëren wat bekend staat als op regime (of draai de motor om). We zullen de motoromwentelingen veel verder brengen dan waarvoor hij is ontworpen, met wat dat inhoudt. De versnellingsbak zal direct veel lijden, zo erg zelfs dat het kan helemaal kapot gaan.

Hetzelfde geldt voor de motor. We zullen een ernstige storing veroorzaken. Heb je ooit die uitdrukking gehoord "trek een drijfstang uit de zijkant”? Het mechanische samenstel is niet ontworpen om met zoveel omwentelingen te draaien en de interne traagheid van de bewegende delen veroorzaakt breuk. Zozeer zelfs dat, naast trek een drijfstang uit de zijkant, kan het ook zijn dat de zuigers en de kleppen met elkaar in botsing komen, aangezien het distributiesysteem niet voorbereid is om met die snelheid te draaien. Kortom, we maken de motor kapot.

De auto halverwege de koppeling op een heuvel houden

Moderne auto's hebben de starten op hellingen, bij veel merken bekend als Auto-Hold. Als we stoppen op een helling, remt de elektronica de auto af, zodat deze bij het starten van de mars niet "valt". Het is een goed hulpsysteem, omdat het onnozele hobbels met de auto achter ons vermijdt als we niet erg bekwaam zijn, naast de stress die het bij veel chauffeurs veroorzaakt en de inspanning van de koppeling ook wordt verminderd. Maar natuurlijk zijn niet alle auto's op de weg zo modern.

Het is gebruikelijk om bestuurders te zien die bij stilstand op lichte hellingen de transmissie niet in neutraal laten en de bedrijfsrem gebruiken; maar ze laten de eerste versnelling vallen en spelen met het koppelingspunt want als ze weer moeten rijden, oefent u gewoon een beetje druk uit op het gaspedaal en laat u de druk op het koppelingspedaal los.

Deze manoeuvre veroorzaakt aanzienlijke slijtage van de koppeling, omdat we het onnodig laten glippen. Als dit meerdere keren per dag wordt gedaan, verbranden we de koppeling zonder reden, waardoor de levensduur aanzienlijk wordt verkort.

Gerelateerd artikel:

Voor het geval je het nog niet wist, zo rij je in een auto met een handgeschakelde versnellingsbak

Een truc voor deze geleiders en die geen enkel onderdeel van het transmissiesysteem schaadt is: gebruik de parkeerrem. We stoppen bij dat stoplicht dat ons bergop heeft ingehaald en zetten neutraal. Uiteraard met de bedrijfsrem erop zodat de auto niet omvalt.

Als het stoplicht op groen springt zetten we de eerste versnelling, we trekken de handrem omhoog, we doen het pedaalspel waarbij we de koppeling beetje bij beetje loslaten en heel soepel accelereren en als we zien dat de auto al vooruit wil, laten we geleidelijk de parkeerrem los . De auto zal niet afslaan en zal niet achterover vallen.

Laat de koppeling plotseling los in hoge versnellingen

Eerder hebben we het gehad over het goed geleiden van de versnellingspook bij het schakelen en het soepel uitvoeren van deze handeling. Je moet ook behandel de koppeling goed bij het schakelen van de ene versnelling naar de andere. In korte versnellingen doen we het altijd geleidelijk, want als we het abrupt doen, krijgen we een aantal zeer ongemakkelijke schokken, toch? Maar doen we het ook soepel in de hogere versnellingen?

Als we bijvoorbeeld van de vijfde naar de zesde gaan, moeten we ook: soepel uit- en inschakelen. Wees voorzichtig, zachtjes betekent niet per se heel langzaam. Als we het abrupt en te snel doen, veroorzaken we een zeer sterke klap van de koppeling tegen het vliegwiel. We mishandelen hem.

Het "probleem" is dat het niet zoveel aandacht trekt als wanneer we het doen wanneer we van de eerste naar de tweede gaan, omdat we die schokken niet opmerken omdat we minder koppel en retentie ontvangen. We brengen echter ook het hele transmissiesysteem schade toe, maar zonder het zelf te beseffen. Daarom, even Druk bij het schakelen in de hogere versnellingen het koppelingspedaal soepel en geleidelijk in en laat het los..

ga naar buiten brandend wiel

Als we jong zijn en nog maar een korte tijd rijden, zijn er momenten waarop we cooler willen zijn dan wie dan ook... Welnu, er zijn er die nooit voorbij dat stadium lijken te komen. Grappen terzijde, ik heb het over de typische start vanuit stilstand wanneer het stoplicht op groen springt en begin met brandend wiel.

Je kunt je nu al voorstellen dat die acceleratie om de banden een paar seconden te laten piepen niet bepaald samengaat met de gezondheid van de auto. Hierdoor beschadigt u de motor, de koppeling, de versnellingsbak, de transmissies en natuurlijk de banden. Ook voor veel studs en silentblocks.

Je moet dat onthouden de motor draait vol gas voor een paar seconden, wat veel "schade" aan de interne delen van de boegschroef veroorzaakt. Als we de koppeling plotseling loslaten, gaat het maximale vermogen direct naar de versnellingsbak.

Daar hebben we de koppeling al veel beschadigd, maar weinig vergeleken met de klap die de tandwielen van de versnellingsbak opvangen, die enerzijds het maximale vermogen van de motor ontvangt en anderzijds de weerstand van het asfalt ondervindt, aangezien de wielen stil staan ​​en in contact staan ​​met de grond. De doos staat in een oogwenk onder veel stress. Hetzelfde gebeurt met transmissies, die een grote kracht ontvangen die moeilijk te absorberen en te kanaliseren is.

Het beste eraan (om zo te zeggen) is dat we al deze mechanische componenten tot het uiterste drijven en tot het uiterste drijven, maar we krijgen niet eens een snelle schone start. U weet al dat wanneer de wielen zo slippen, een groot acceleratievermogen verloren gaat. Als we snel, netjes en veel soepeler vertrekken, zullen we een grotere acceleratie hebben. Al zullen we natuurlijk niet zo macho zijn en niet zo veel aandacht trekken als het stoplicht op groen springt...

Gerelateerd artikel:

Hoe een auto met automatische transmissie te besturen?