Terug uit Duitsland, nu is het tijd om te vertellen hoe de dagen van de wedstrijd daar zijn verlopen, waaraan meer dan 200 voertuigen hebben deelgenomen.
Dag 24: We kwamen aan op de camping om onze koffers achter te laten en renden naar het circuit om ons te gaan organiseren. Bij de poort identificeerden we ons als een team en kregen we accreditatiekaarten, direct daarna gingen we naar de paddock en zagen in onze doos dat alles perfect was aangekomen, geen schade. We hebben alles georganiseerd, de auto uit de doos gehaald en op de standaard gezet, het was tijd om aan de slag te gaan.
We waren uitgeput van uren en uren reizen, dus we konden nauwelijks meer doen dan plak de regelgevende stickers van de competitie (3 Shell cocnchas, twee strips met diverse sponsors en de slabbetjes) en het duurde niet lang voor 19 uur, het tijdstip waarop we werden opgehaald en teruggebracht naar de camping.
Dag 25: Om 8:00 's ochtends waren de twee coureurs en de teammanager bij de briefing terwijl de rest van het team aan de auto begon te werken.
De carrosserie is voor het eerst gedemonteerd en de aandrijfwielas is verwijderd, omdat we wat reserveonderdelen hadden uit angst om er nog een te breken, zoals gebeurde in Vitoria. De as heeft enkele bussen die zijn gelast, maar door de kracht van de motor, de dag voordat de auto werd verzonden, braken de lasnaden, waardoor tractie verloren ging. De as werd verwisseld voor een soortgelijke en de auto werd verzonden, maar nog steeds bang dat ze drie andere vervangende assen namen, twee met gaten gemaakt door EDM waardoor een pen zou worden gestoken om de as met de bussen te verbinden.
Nadat de as was gewisseld, is het hele systeem herzien en zijn de eerste tests uitgevoerd met waterstof met de auto op de werktafel. Alles leek aan de orde van de dag te zijn, dus gingen we naar de technische inspectie zonder te weten welke problemen het ons zou gaan opleveren.
Al bij de keuringen werd de auto gewogen, van 135 kilo, en de piloten. De stuurinrichting werd vervolgens gecontroleerd en een transponder die in de race zou worden gebruikt om ronden en tijd te tellen van elk automatisch en zonder menselijke fouten. Ook werden de veiligheidsharnassen van de piloot gecontroleerd.
Later was de test Nooduitgang, waarbij de bestuurder in minder dan 10 seconden uit de auto moest stappen en in die tijd ook de harnassen moest losmaken en de deur moest openen. De proef was succesvol. 6,75 seconden (hoewel we het later onofficieel hebben weten te verbeteren). Ook de kofferbak werd nagekeken, een essentiële eis van de Urban Concept. Een doos van 50x40x20 zou in de bagageruimte moeten passen, maar wij, cooler dan wie dan ook, hebben een veel grotere koffer geplaatst (iedereen was verrast door de grootte van onze kofferbak, waar twee helmen in passen, een gereedschapskist 5 of 6 truien een rugzak en daar was ruimte genoeg). Vervolgens werd de test oprit remmen, de auto bewoog niet, alles perfect. Ook de verlichtingstests waren bevredigend.
Wat we niet wisten was dat we zouden veel problemen krijgen in het volgende deel van de inspectie techniek.
er waren lekken van waterstof hadden we Teflon gebruikt, dat zogenaamd niet kon worden gebruikt, hoewel ze ons de volgende dag aanraadden om het weer aan te doen (de waarheid is dat we er behoorlijk duizelig van werden). Ze waren boos toen ze zagen dat we 4 batterijen hadden om te starten (twee waren reserve) omdat ze dachten dat we ze gebruikten om energie op te slaan en ze lieten ons de positie van de waterstofmagneetklep veranderen. Totaal, tussen wisselen en repareren, de technische keuring gesloten en moesten we de volgende dag wachten.
De waarheid is dat ze ons in dit laatste deel behoorlijk hebben verpletterd, omdat het was de laatste dag dat de auto getest kon worden op het circuit, de volgende dag begon de race. En wij met deze pinten...
Wordt vervolgd ...
