Na een korte bespreking van de Suzuki Kizashi-reeks die we de afgelopen week hebben behandeld, gaan we nu in op alle details met betrekking tot het interieur en exterieur van deze sedan.
Als de Kizashi ergens anders is dan de rest van de sedans uit het D-segment, dan komt dat door zijn imago. Het heeft een sportieve uitstraling dankzij de enorme 18” wielen, de treeplanken en zeer omhullende bumpers, die aan de achterkant met twee nep-uitlaatpijpen (binnenin zie je de echte pijpen) die als bankschroef blijven. De verhoogde taille helpt om die sportieve lijn te bereiken. Zonder twijfel zou een Suzuki Kizashi zonder de sideskirts, de kleine spoiler op de kofferklep, de bumpers en met kleinere banden niet zo goed in de ogen passen. Dan is het een auto in bepaalde kleuren benadrukt het zijn sportiviteit meer. Het blauw van de testunit is niet degene die ik het leukst vind, een rood of wit zou ongetwijfeld veel meer hoofden hebben doen draaien op straat, met het blauw, het donkergrijs of het zwart gaat het meer onopgemerkt tussen de Pasta en de insignes. Bovendien is het met een lengte van 4,65 meter een kleinere auto dan al zijn rivalen en heeft het een vrij compact uiterlijk, mede dankzij het ontwerp.
De deuren van de Kizashi hebben afmetingen die de toegang tot een van de stoelen vergemakkelijken, en de enige nadelen zijn gericht op de motorkap en de kofferbak. De eerste is vrij zwaar (het is geen aluminium) en wordt vastgehouden met de oude roede van al het leven. Het kofferdeksel, dat licht is, geeft toegang tot een koffer die, hoewel niet klein, een wat hoge en kleine laadmond om grote pakketten te zetten.
Nog zonder naar binnen te gaan moet ik nog een anekdote noemen over het openen van de brandstoftank. Het kan zijn dat ik hier erg nieuw in ben, maar ik had nog geen auto gezien waarbij de brandstoftankdeur openging door aan de binnenkant te drukken (zie foto). Zodra ik de auto ophaalde van de Suzuki-persafdeling, ging ik tanken en verliet ik de pomp omdat ik geen manier kon vinden om de tank te openen, dus ik moest de gebruikershandleiding gebruiken. Later ontdekte ik prepaid tankstations. Totale redneck, ga.
En om terug te gaan naar de draad, het is tijd om het interieur van de Kizashi te herzien. Als we de deur openen worden we begroet door een interieur volledig bekleed met zwart leer redelijk goede kwaliteit om aan te raken. We vinden het zelfs terug in een groot deel van de deurpanelen, wat op prijs wordt gesteld bij het ondersteunen van de armen. Voor de rest is te zien dat het een Japanse auto is. Hij is vrij nuchter en er zijn harde kunststoffen in overvloed. De zachte zijn alleen gereserveerd voor het centrale deel van het dashboard. Merk op dat de kunststoffen in ieder geval niet onaangenaam aanvoelen en dat de instellingen erg goed zijn. Bovendien was in deze specifieke eenheid, met 2 jaar en 20.000 kilometer achter de rug, geen enkel gekraak of krekel te horen. Alles wijst erop dat het interieur van de Suzuki Kizashi goed zal verouderen, iets wat vaak voorkomt bij Japanse auto's.
Nadat je met alles hebt gerommeld, is het tijd om op de bestuurdersstoel te gaan zitten, met meerdere elektrische regelingen en drietraps verwarming. Het stuur is in hoogte en diepte verstelbaar zodat we snel een comfortabele houding vinden. Wat de stoelen betreft, ze verzamelen het lichaam vrij goed en het leer is niet erg glad, zodat passagiers niet meer struikelen dan nodig is.
In het centrale deel van het dashboard hebben we de beluchters, waaronder de radio (met een ietwat jaren tachtig-display). Hieronder vindt u al het knoppenpaneel met betrekking tot airconditioning. Links van het stuur vinden we verschillende knoppen (koffer openen, koplampsproeiers, tractiecontrole, mistlampen voor en 4×4 rijden indien aanwezig). In de portieren zitten de elektrisch bedienbare ruitbedieningen (de twee voorste zijn automatisch aan de bestuurderszijde).
In de auto zitten grote opbergzakken in alle vier de portieren en meerdere gaten in de middenarmsteun voor en in de console, ter hoogte van de versnellingspook. Naast de handrem hebben we twee royale bekerhouders, die ook handig zijn als dia's (ik droeg mijn mobiele telefoon, sleutels, portemonnee...) Het handschoenenkastje heeft de juiste afmetingen en is verlicht. Anders dan in de Peugeot 508, in een Kizashi kun je je zakken legen.
Op het stuur hebben we bedieningselementen om het geluidssysteem te bedienen, Bluetooth (om het te configureren moest ik teruggaan naar de gebruikershandleiding), cruisecontrol en de boordcomputer. Alle knoppen zijn zeer toegankelijk en de bediening is intuïtief. Hierna hebben we de klokdoos, met gemakkelijk af te lezen snelheidsmeter en toerenteller en watertemperatuur- en brandstofniveaumarkeringen. In het midden bevindt zich een LCD-scherm waarop u de autonomie, het gemiddelde en onmiddellijke verbruik of de gedeeltelijke kilometertellers kunt zien. Er zijn een paar vrij kleine cijfers en dat veel mensen niet konden lezen 'zonder rare gezichten te trekken'. Een huiveringwekkend detail is de regeling van de regelweerstand van de interieurverlichting. Ze moeten het uit een Suzuki Wagon R uit de jaren XNUMX hebben gehaald.
Al op de achterbank zullen we dat zien er is genoeg ruimte voor de benen en in de breedte voor twee volwassenen om comfortabel te reizen. Het enige probleem is de lengte, lange mensen die rechtop reizen (iets wat niet helemaal gebruikelijk is) kunnen met hun haar of zelfs hun hoofd het plafond raken. De "opvangbak" van het openslaande zonnedak draagt ertoe bij dat het gevoel op de achterbank meer "claustrofobisch" is. Opvallend op de achterbank zijn de ventilatieopeningen, de voorste armsteun met bekerhouders en de toegang tot de kofferbak en de opklapbare hoofdsteunen, wat het zicht door de achterruit aanzienlijk verbetert wanneer u zonder mensen achter u reist.
Morgen gaat de test van deze Suzuki Kizashi verder, en dan komen we bij het belangrijkste, to start de benzinemotor en begin kilometers na elkaar te rollen. We wachten op je en onthoud dat als je vragen hebt over de Kizashi, je ze alleen maar hoeft te vragen, we zullen je graag antwoorden.
Meer weten over de Kizashi:
- Spectrum
- Onderweg
- Conclusie
