Ostatnio, Niemcy zatrzymały formalizację rozporządzenia, które miało zakazać sprzedaży samochodów napędzanych paliwem we wszystkich krajach członkowskich, które tworzą Unię Europejską. Stanowisko Niemców ostatecznie wpłynął na Włochy, Polskę, Czechy, Węgry, Rumunię i Słowację, narody, które również sprzeciwiły się nałożeniu tego środka. Tymczasem, Teresa Ribera, obecna minister przemian ekologicznych i wyzwań demograficznych naszego rządu, pokazała się krytyka przeciwnych państw do prawa wspólnotowego, którego skutki dla panoramy gospodarczej, środowiskowej i społecznej są co najmniej wątpliwe.
W demonstracji nt zdrowy rozsądek i spójność, przywódcy polityczni tych terytoriów, którzy poparli Niemcy w ich decyzji, stanowczo bronili swojego stanowiska, zarzucając to Rok 2035 to za wcześnie, aby zmusić obywateli do kupowania pojazdów wyposażonych w technologie, które, choć dają nadzieję, są w równym stopniu początkowe, co drogie. Nie mają też na to czasu ani środków wygenerować niezbędną infrastrukturę wymaganą przez tzw. „przejście na zrównoważoną mobilność”. Jednak Hiszpania, która pod względem elektryfikacji wciąż jest w ogonie Europy i montaż punktów ładowania dla tej klasy aut, wydaje się nadal sprzyjać że ustanowiona zostanie wspólna norma, której przestrzeganie lub zajmowanie się nią będzie dla nich bardzo trudne bez poświęcania rozwoju ich gospodarki krajowej.
czasami To zaskakujące, jak daleko może posunąć się ideologiczne sekciarstwo, nawet jeśli chodzi o przyszłość gospodarczą jednego z najważniejszych regionów Starego Kontynentu, gdziekolwiek udział przemysłu motoryzacyjnego w produkcie krajowym brutto jest bliski 10%. Niemcy i sojusz krajów, którym przewodzi, ze swoją konserwatywną wizją, tylko zrobiły rzucić trochę światła na śmiertelnie ranny sektor ze względu na spowolnienie sprzedaży, niepewność technologiczną, problemy z zaopatrzeniem w niektóre komponenty oraz ofensywę azjatycką, która już teraz oferuje wysokiej jakości pojazdy elektryczne w bardziej konkurencyjnej cenie. Na razie, ostateczne głosowanie nad przyjęciem zakazu zostało przełożone na czas nieokreślony.
Pomimo bezpodstawnych ataków przez Ribera, który w dziwny sposób „rozdzielił” Reyesa Maroto (obecnie kandydat na burmistrza Madrytu) Zarządu, kiedy ta kobieta była członek, który bronił przemysłu motoryzacyjnego Hiszpańska koalicja narodów przeciwko przedmiotowej regulacji wskazuje jedynie na jej radykalny charakter. W żadnym wypadku nie zamierzają przeprowadzać blokady sytuacji, ale przedstawienie innego sposobu postępowania, bez pochopnych działań i stawiania na a otwarte podejście do różnych rozwiązań. Kiedy w grę wchodzi tyle pieniędzy, tyle opieki społecznej i tyle interesów (mówimy o około 450 milionach mieszkańców i dziesiątkach tysięcy firm), agresywne podejście nie powinno być akceptowane w żadnych okolicznościach.
W tym aspekcie Niemcy wyraziły się bardzo jasno: przed podpisaniem czegokolwiek proszą o gwarancje, że za kilkanaście lat samochody z silnikami termicznymi będą mogły legalnie poruszać się po Europie na paliwach syntetycznych lub biopaliwach neutralnych pod względem emisji dwutlenku węgla, w co już zainwestowały firmy krzyżackie, takie jak Grupa Volkswagena i nad czym pracują od ponad pięciu lat. Na stole znajdują się również propozycje związane z wodorem i jego możliwości, zwłaszcza w zakresie transportu ciężkiego, chociaż jest to również alternatywa, która jest w bardzo prymitywnej fazie.
Ribera, który określił decyzję Niemców jako rozczarowującą i potwierdził, że „mogą mieć wewnętrzne trudności polityczne, ale nie mogą przenieść ich na całą Unię Europejską”, ponieważ „przepisy są dla wszystkich”, sugeruje, że nie ma świadomości, jak działa ten podmiot geopolityczny, gdzie podejmuje się próby ustanowienia sprawiedliwych regulacji, które wszyscy członkowie mogliby podjąć w tym samym czasie. To też pokazuje jego Brak wiedzy na temat zacofania Hiszpanii w przejściu do mobilności, której pragniesz, a także w Twojej ignorancja dotycząca rozwoju „e-paliw” lub rzeczywistej wagi globalnego problemu środowiskowego, którego Europa ma bardzo niewielkie możliwości rozwiązania. Inni, bardziej rozsądni i mniej protekcjonalni wobec żądań populistów, wolą jak najdłużej chronić narodowy dobrobyt i zatrudnienie.
źródło: własne wykonanie