Succesvol zijn in de automobielsector Het is een van de zwaarste ondernemingen. We zien het in een veelvoud van kleine fabrikanten die arriveren en de wereld willen opeten en uiteindelijk zijn zij het die verdwijnen. De Er zijn veel redenen waarom het zo complex is. en zeer gevarieerd, maar er is een heel belangrijke: de economische. Een voorbeeld van een mislukt project is dat van een paar jaar geleden door de apparaat fabrikant dyson.
Dyson, dat wereldberoemd is om zijn stofzuigers, wilde een elektrisch model maken van hoog niveau. Om dit te doen, legde hij een grote investering op tafel en huurde een team van briljante ingenieurs in. Maar van de ene op de andere dag kondigde aan dat het het project annuleerde en gaf geen verdere uitleg. Nu weten we wat er is gebeurd en kunnen we de beelden zien van dat project dat helaas voor ons nooit het daglicht zal zien.
Dyson trok zich terug uit de sector vanwege de hoge ontwikkelingskosten
Foto's van de "Dyson"-auto die niemand van ons zal rijden - uit de Times vandaag - 7 zitplaatsen, 2.6 ton, bereik van 600 mijl. Hij moest het project staken omdat hij elke auto voor 150,000 pond had moeten verkopen - meer dan de grote autofabrikanten, die hun elektrische voertuigen subsidiëren. pic.twitter.com/ZHHff21Kr6
—David Savage (@DavidSavage_Law) 17 mei 2020
Als een goede Brit Sir James Dyson heeft The Times de avonturen van dit project uitgelegd. Bovendien liet een van zijn sterke mannen een tweet achter op het sociale netwerk van de kleine vogel om ons eraan te herinneren dat we dit interview niet mochten missen. Het is voldoende om het te lezen, maar door de woorden van Davage te vertalen, zullen we er een paar weten kenmerken van het model dat ze aan het voorbereiden waren en de echte reden waarom het nooit op de markt kwam...
«Foto's van de auto «Dyson» dat niemand van ons zal rijden, uit de Times van vandaag, 7 zitplaatsen, 2.6 ton, bereik van 600 mijl. Hij moest het project opgeven zoals hij had moeten doen verkoop elke auto voor £ 150,000, meer dan de grote autofabrikanten die hun elektrische voertuigen subsidiëren »
Ja, het product dat Dyson op de markt wilde brengen was een Grote SUV, royale ruimte en zeker een hoge prijs. Wat het interieur betreft, was het passagierscompartiment geconfigureerd om plaats te bieden aan maximaal zeven passagiers, verdeeld over drie rijen stoelen. Dit alles vertaald in een buitenmaat 5 meter lengte, 2 meter breed, 1,7 meter hoog en een eindgewicht van 2,6 ton.
Om te bewegen, had hij twee 200 kW elektromotoren (544 pk totaal) gevoed door solid state batterijen. Dankzij hen zou het een autonomie bereiken, tussen oplaadbeurten, bijna 1.000 kilometer. Dit alles met authentieke sportwagenkenmerken: acceleratie van 0 naar 100 kilometer per uur in 4,8 seconden en topsnelheid beperkt tot 200 kilometer per uur.
En wie was de verliezer van deze hele geschiedenis? Welnu, Sir James Dyson, die degene was die de noodzakelijke investering voor het project uit zijn zak stak. Specifiek, ongeveer 500 miljoen pond, tegen de wisselkoers 560 miljoen. Met alles, het is onwaarschijnlijk dat het project "N526" weer zal opduiken, hoewel wie weet, misschien denken ze erover na en vinden ze een manier om de investering terug te verdienen en hun rivalen af te maken. Wat denk je?
Bron - The Times