Test BMW 518d, motor, rijden en verbruik (met video)

In het eerste deel hebben we gezien dat er weinig veranderingen zijn die de BMW 5 Serie heeft ondergaan met de komst van de facelift, zowel in buiten en binnen. Vandaag komen we bij het tweede deel van onze test, een zeer interessant tweede hoofdstuk waarin we gaan beoordelen of de toegangsversie van deze Duitse kolos uitgerust met een 2.0-liter motor en 143 pk perfect voldoet aan zijn bescheidenheid en daarom, of het een goede optie is bij het evalueren van de aankoop van een sedan uit het E-segment, of als het juist tekortschiet.

Alvorens in te gaan op details over de dynamische kenmerken hiervan: BMW 518d en onze uiteindelijke beoordeling, moeten we de belangrijkste aspecten van deze sobere en toegankelijke versie herzien. Onder de motorkap ligt de echte reden voor onze test. In wezen is het hetzelfde blok dat leven geeft aan de BMW 520d (N47D20O1), hoewel slordig om een ​​niet onbelangrijk cijfer op te leveren. Het probleem is dat met de huidige escalatie van de macht misschien zijn mentaal voor jou 143 paarden en 360 Nm koppel niet genoeg. De voordelen zijn echter meer dan genoeg voor elke dag en het verbruik is zelfs nog beter.

Volgens het gegevensblad heeft deze Duitse sedan minder dan 10 seconden nodig om de 100 km/u te overschrijden, of wat hetzelfde is geweest, slechts 1,9 seconden meer dan zijn oudere broer, de BMW 520d. Maar het meest interessante feit is het herstel van de 80-120 in de 4e en 5e versnelling. Beide modellen voeren deze oefening in bijna dezelfde tijd uit, met een verschil van slechts tienden van seconden, deels vanwege het kleine verschil in het koppel, aangezien ze dezelfde handgeschakelde zesversnellingsbak delen. De maximumsnelheid is 214 km/u, genoeg toch?

Ten slotte is het goedgekeurde gemiddelde verbruik erg krap, met 4,5 liter om 100 km af te leggen, een heel goed cijfer voor een voertuig met deze kenmerken, iets wat jaren geleden ondenkbaar was. Het goede van dit alles is dat je met een tank van 70 liter door Spanje kunt reizen in de richting die je wilt zonder te stoppen om te tanken, aangezien de autonomie meer dan 1.500 km bedraagt. De 1.615 kilogram die hij leeg weegt, de aerodynamische coëfficiënt van 0,26 en ongeveer consistente maat banden Ze hebben hier allemaal veel mee te maken.

Zeer geldige en misschien wel de meest rationele optie

Maar laten we stoppen met praten en beginnen met wat echt belangrijk is. Ondanks dat er een startknop is, is de opening met een sleutel, iets onbegrijpelijks zoals mijn collega Luis Gaton zei in de test van een andere BMW, niemand minder dan een M135i. Ik ga op de voorstoelen zitten en de eerste verrassing laat niet lang op zich wachten. De rijpositie is laag, veel meer dan in andere modellen, hoewel we bij bepaalde gelegenheden het onderste deel van het dashboard met onze knie zullen poetsen omdat we onze benen niet gestrekt kunnen dragen.

Met de vorige instellingen gedaan, druk ik tegelijkertijd op de startknop dat ik op het koppelingspedaal trap, wat overigens niet erg sportief aanvoelt, maar het model heeft het ook niet nodig. De aandrijving met TwinPower Turbo-technologie komt tot leven en dankzij de goede isolatie van de 5 Serie, trillingen en geluid worden tegengehouden. Van buitenaf is de situatie meer "flagrant" en valt het dieselkarakter van de motor meer op. Het is geen wonder in termen van verfijning, maar het keurt goed en niet precies op het scherp van de snede.

Elke keer dat we de auto starten, wordt deze automatisch is ingesteld op comfortmodus. Met een knop op de middenconsole kunnen we kiezen tussen nog twee modi - Eco Pro en Sport - en de verschillen zijn opmerkelijk. Aangezien onze eerste rit in de stedelijke jungle was, kun je beter de Eco Pro-modus proberen en elke druppel uit het grote reservoir maximaliseren. In het instrumentenpaneel staan ​​aanwijzingen om zuinig te rijden, dus we letten er goed op en beginnen de ene versnelling na de andere in te schakelen tot we zonder problemen 60 km/u bereiken in de zesde versnelling.

Het meest merkwaardige is dat ik na een paar minuten rijden in deze modus me realiseer dat ik bij elke rotonde half onbewust de hiel-teen manoeuvre aan het uitvoeren ben, iets vreemds als je efficiënt probeert te zijn. Dit alles heeft een verklaring. De versnellingspook bevindt zich in een perfecte positie die wordt gecombineerd met een nauwkeurige en korte veerweg. De aanraking is sportief, zoals in alle goede BMW. Maar bovendien helpt de opstelling van de pedalen bij dit soort taken. Helaas gaat elke gasstoot niet bepaald gepaard met een goede soundtrack waar je haren van overeind gaan staan. Ook hoef je niet te vragen naar peren van de iep.

Het zicht is aan alle vier de kanten erg goed en we weten waar de auto begint en eindigt. Daarnaast is onze testunit voorzien van een parkeersensor, dus parkeren en rijden is geen probleem, tenzij de auto niet op straat of in de parkeervakken past. Vind een parkeerplaats is het echte probleem?, niet de manoeuvre. Wat het verbruik betreft, slaagt de BMW 518d erin vrij dicht in de buurt te komen van wat het merk belooft, aangezien het mogelijk is om het cijfer van 6,0 liter te zien.

Als we de stad verlaten, realiseren we ons dat we hebben genoeg vermogen om acceleratiestroken aan te pakken of een auto inhalen op een landweg. Het is geen raket, maar de voordelen zijn meer dan acceptabel. Juist wanneer we meer van de propeller eisen en de rotatiesnelheid verhogen, is dit het meest merkbaar, maar het is erg stil als we op legale snelheden draaien met de naald dicht bij 2.000 tpm. Dan wordt alles zeer comfortabel en aangenaam, omdat de vering alles op zijn pad absorbeert, een goede stabiliteit behoudt en de aerodynamische en rolgeluiden erg laag zijn.

De protagonist van onze test is het meest comfortabel op de snelweg, het is zonder twijfel het ideale terrein voor deze BMW 5-serie en zal ons op een comfortabele manier naar elk punt brengen. Kom op, je kunt een lange reis maken zonder moe te worden. De vering en de zachtheid van de stoel helpen bij deze behoefte. En zoals gewoonlijk halen we op de snelweg het maximale uit de tank en we krijgen een belachelijk verbruik van 4,9 liter.

Een zekere sportieve knipoog

BMW heeft ons altijd gewend om een ​​zekere sportiviteit aan zijn modellen te geven. Oké, we hebben niet te maken met de meest sportieve en irrationele versie van het assortiment en we pretenderen dat ook niet te zijn, maar er zijn bepaalde details die neigen naar sportiviteit en we kunnen de voortstuwingstoestand niet negeren. Een lage rijpositie, een perfecte symbiose tussen de versnellingsbak en de pedalen, een Sport-rijmodus die de "gevoeligheid" van het gaspedaal verandert en de besturing verstijft en vooral een schakelbare ESP zorgen ervoor dat we plezier willen hebben, hoewel later helaas het plezier is niet zo hoog door gebrek aan kracht. Hier als het ons ontbreekt.

De opschorting van het toerkarakter helpt niet om snel te gaan sinds laat de auto merkbaar slingeren, maar de voorkant reageert bevredigend en sluit zich met vreugde aan in de bochten. Je bent natuurlijk niet van plan om elk hoekpunt over te steken, bovendien heeft het een aanvankelijke onderstuur-opstelling, hoewel je op gladde oppervlakken perfect zult merken hoe dit onderstuur geleidelijk en nobel verandert in een overstuur dat je zal doen glimlachen. Het is een nobele auto, met voorspelbare reacties en die waarschuwt de bestuurder, al is de richting niet communicatief maar wel precies.

Morgen sluiten we af met de test van de BMW 518d. In het derde deel zullen we, zoals altijd, de uitrusting en het bereik van de protagonist van onze test beoordelen. Bovendien zullen we, zoals gewoonlijk, ons oordeel bekendmaken. We wachten donderdag om dezelfde tijd op je.