Test Peugeot 208 GTI, als je verhaal om een ​​nieuwe kans vraagt

De middenmoot is overgewaardeerd. Ze dringen er bij ons altijd op aan om gelijk te hebben. Wees terughoudend, lach niet te hard, houd je mond tijdens het eten... Conventionalisme leidt tot verveling, en de verveling heeft de auto bereikt. Gelukkig is er nog hoop en reageren ze op de naam GTI's.

Onder hen is het Peugeot 208 GTI, en het doet dat met het aura van aankomst om een ​​mythe nieuw leven in te blazen. Ja, die Peugeot 205 GTI waar zoveel liefhebbers van sportief rijden naar snakken en die, zeg ik je nu al, niet meer terugkomt. Daarom wacht deze nieuwe SUV een zware test, namelijk om een ​​massa volgelingen tevreden te stellen die het licht aan het einde van de tunnel hebben gezien als we het hebben over sportwagens met Peugeot-stempel.

Kijk naar me maar raak me niet aan

Eerst gaan we kijken wat de Peugeot 208 GTI is maar vooral hoe hij is. En het is dat ik je waarschijnlijk moet uitleggen en zelfs moet vermelden hoe is het anders? met het blote oog van een lopende 208. Het is een vreemd geval van kijk naar me, maar raak me niet aan. Terwijl andere GTI's een statement willen maken, toont deze zijn stijl op zo'n subtiele manier dat hij zelfs delicaat is.

En hiermee bedoel ik dat hij dat heeft geërfd chique uitstraling van de 205 GTI, die details die op het eerste gezicht niet je aandacht trekken, maar die er zijn om je te waarschuwen dat er iemand zonder vooroordelen achter het stuur zit. Een voorbeeld hiervan is de nieuwe grille met driedimensionaal effect, met chromen accenten die op een bepaalde manier een geblokte vlag simuleren. Hieronder een applique nu in mat rood.

En dat is het. Dat zie je in de achteruitkijkspiegel als iemand je benadert. Als het je overkomt, wat het ook zal doen, zul je wat zien 17 inch wielen van een specifiek ontwerp, enkele zeer discrete vleugels (geweldig, de vleugels zijn terug), een achterdakspoiler en een dubbele uitlaat. De 208 GTI wordt alleen aangeboden met een 3-deurs carrosserie, en dit geeft ons een uitstekende GTI-logo op de dikke C-stijl naar het beeld en de gelijkenis van zijn voorganger. We missen iets meer pit, maar toch weet de 208 GTI niet onopgemerkt voorbij te gaan.

Het interieur zelf is veel levendiger, te beginnen met die vreemde stand van het stuur, zo laag en zo klein. Er zijn meningen tegen en meningen voor. Ik kom uit de tweede groep en ik zou niet meer van dit arrangement kunnen houden. Samen met haar wat zwart naar rood verlopen voor de applicaties en een vleugje rode kleur voor tal van details zoals het frame of de stoelen; Ook voor riemen.

Nogmaals, we konden een aantal mooie backets verwachten, maar in plaats daarvan zijn er twee stoelen geplaatst met goed gedefinieerde bloembladen die houd het lichaam perfect vast. Alles heeft ongetwijfeld een sportief tintje, al zouden we ons graag meer in de bestuurderspositie willen integreren, op stoelen gaan zitten die ons tegen de grond smijten.

GTI betekent balans

Maar we komen tot de kern van de zaak. Waarom heeft Peugeot ons niet blij gemaakt met een radicaler GTI-hulpprogramma? Evenwicht. Balans is het antwoord, en dat is niets in 208 zoekt naar radicalisme, ruwheid, niets dat hem ervan kan weerhouden om uw dagelijkse sportwagen te zijn. Aan het eind van de dag is het een van de voordelen van deze auto's dat ze bruikbaar zijn tussen de dag en plezier in het weekend.

Hiervoor had de Peugeot 208 GTI zijn motor niet beter kunnen kiezen. Een blok 1.6 pk 200 THP Het is ondergebracht in het motorcompartiment, een drijfgas dat een groot deel van het PSA-gamma uitrust en hetzelfde, met aanpassingen, dat die van Peugeot tot 270 paarden in de RCZ-R hebben opgenomen. En ik ga er alvast voor, deze motor heeft nog veel touw.

In de 208 GTI lijkt het erop dat we getuige zijn van een perfecte symbiose, en als je dacht dat een relatief kleine cilinderinhoud met zoveel vermogen een laag gebied van de dode rondeteller zou betekenen, heb je het helemaal mis. Het ziet eruit als een grotere motor uit het eerste deel van de toerenteller, met een paar 275 Nm bij slechts 1.700 tpm. Het heeft geen slecht gebied of een goed gebied als zodanig. Het werkt goed vanaf de onderkant en hapert niet tot kort voor de cutoff. Nu, voor een meer directe reactie bij sportief rijden, is het de moeite waard om het niet te verlagen tot ongeveer 3.000 ronden, wat, zoals je kunt zien, niet bepaald overdreven is.

Met dit in de hand zullen we met de rechtervoet een auto verplaatsen die reageert levendig van onderaf, die ondanks overdreven lange overbrengingsverhoudingen probleemloos kan bewegen. En dit is een van de grootste nadelen van de 208, sommige eeuwige relaties dat, hoewel je ze met verlangen beweegt, ze je niet uitnodigen om met de verandering op bochtige wegen te spelen. En ik vertel je meer, door in de tweede versnelling te gaan, is de kans groot dat je je favoriete stuk bochten kunt nemen met garanties en zonder je rechterhand van het stuur te halen.

Een van de dingen die me het meest heeft verrast, is de tractiecapaciteit:. Terwijl andere modellen zoals in de GTI-vergelijkingelektronische systemen gek maken, de Peugeot 208 GTI is in staat om alle kracht met extreem gemak naar de grond over te brengen, dus het gaspedaal intrappen bij het verlaten van bochten is geen riskante oefening. Evenzo zullen we vergezeld gaan van een geluid in overeenstemming met het karakter van de auto: subtiel, gedempt. Het klinkt goed, en je kunt ook zien dat het een uitlaatgeluid zonder kunstgrepen. Vervelend is het niet, maar we missen wel wat tegenslag die het autorijden aanmoedigt.

En precies, geanimeerd rijden komt om de ophanging te spreken. Peugeot heeft met sommigen aan dit onderdeel gewerkt bredere wegen, specifieke veren en schokdempers of dikkere stabilisatoren. Dit vertaalt zich in een adellijke reactie die enigszins ongepast is voor een GTI. En de gevoelens komen weer naar beneden.

Het is een comfortabele auto, op asfalt in goede staat en op gebroken asfalt. Het is een wendbare auto, zonder schommelen, stampen of vreemde bewegingen in bochten. maar op zijn beurt geeft ons niet dat gevoel van hardheid, weggooien, wat zoeken we of zoek ik in een GTI. Daarnaast heeft het de achterkant aan de grond gelast, in tegenstelling tot zijn voorganger. En het is dat het verplaatsen van de achteras van zijn traject een klus zal zijn waarvoor de handrem moet worden gebruikt.

Hieraan is een besturing toegevoegd die, ondanks dat hij behoorlijk wordt ondersteund, zeer aangenaam aanvoelt, beginnend met de grootte en positie van het stuur, en eindigend met een beweging van de wielen die volg je handen heel trouw. Het is dus zeker een directe richting, hoewel niet helemaal stimulerend. De remmen gaan dezelfde kant op. Ze hebben een zeer capabele bite en veel remkracht. We missen natuurlijk geen grotere remkracht, maar een iets minder kunstmatige aanraking, naast het onmogelijk zijn om de langverwachte teenhiel uit te voeren vanwege de positie van de pedalen.

Kortom, is er een mythe teruggekeerd? voor als maar op een enigszins cafeïnevrije manier. Ik denk echt dat het absurd is om hem te vergelijken met de 205 GTI, hoeveel Peugeot ook heeft gewerkt om ons de illusie terug te geven. In zekere zin is dat ook zo, oneindig beter in alles dan al zijn voorgangers. Het probleem is dat het racegevoel, het pure gevoel, niet meer terugkomt. En als dat zo is, zal het in de vorm van speciale edities zijn, zoals de 208 GTI 30th die belooft een beetje meer pit aan deze caloriearme cocktail.

Ik vond het leuk. Veel. De Peugeot 208 GTI lijkt mij een van de interessantste GTI's op de markt, zolang je ambities zijn niet te radicaal. Zoals de fabrikant zelf zegt, willen ze geen auto voor het circuit bouwen, maar een auto om met de grootst mogelijke eenvoud je boodschappen te doen en elk weekend stoom af te blazen op een verloren weg. En dat, heren, ze hebben het gehaald, maar de middenweg is overschat.